loading...
فناوری نوین
محمد امین مرشدی بازدید : 19 یکشنبه 28 آبان 1391 نظرات (0)

 

 

 

گزارش‌های اولیه Curiosity خبر از این می‌دهد که میزان تشعشعات کیهانی بر روی سطح مریخ، برای حضور انسان مناسب است. اما آیا حالا نقشه این است: «پيش به سوی مریخ!؟» در ادامه با متن کامل اين خبر با گجت نيوز همراه باشيد. 

دکتر دان هاسلر مأمور ارشد ابزار ارزیابی تشعشعات رادیویی (RAD مخفف Radiation Assessment Detector) که بر روی Curiosity نصب است می‌گوید: «حالا می‌دانیم که فضانوردان می‌توانند در این محیط زندگی کنند (البته نه در هوای آزاد سیاره، بلکه داخل لباس فضایی یا ایستگاه روی سطح سیاره که آنها را در مقابل شرایط متفاوت فشار سطح سیاره و عدم وجود اکسیژن محافظت کند). در اصل، ما فهمیده‌ایم که اتمسفر مریخ می‌تواند به عنوان یک سپر محافظ در مقابل تشعشعات عمل کند و قاعدتاً هر چه لایه اتمسفر ضخیم تر شود، میزان تشعشع هم کمتر می‌گردد.»

پس از فرود Curiosity بر روی مریخ، RAD به اندازه گیری های مختلف پرداخت که نتیجه آنها، با میزان تشعشعی که ساکنین ایستگاه بیل المللی فضایی دریافت می‌کنند یکسان در آمده. Curiosity همچنین در طول هشت ماه سفری که تا مریخ داشت، این را مشخص کرد که میزان تشعشعات در "مسیر بین سیاره‌ای" 2 برابر سطح سیاره (مریخ) است.

مریخ دارای میدان مغناطیسی نیست و محققین بر این باور هستند که بخش بزرگی از اتمسفر آن نیز به خاطر بمباران بادهای خورشیدی از بین رفته. حالا RAD نشان می‌دهد که با کم و زیاد شدن ضخامت اتمسفر در طول روز، چیزی در حدود 3 تا 5 درصد به میزان تشعشعات افزوده یا از آن کاسته می‌شود. به عبارت دیگر دامنه نوسان تشعشعات چندان بزرگ نیست.

آقای هاسلر می‌گوید که اینها اعداد اولیه هستند و هنوز بایستی تحقیقات بیشتری صورت بگیرد، به خصوص که از زمان فرود آمدن Curiosity بر روی مریخ هنوز زبانه و یا طوفان خورشیدی جدیدی رخ نداده تا بتوان اطلاعات مربوط به شرایط بحرانی را هم جمع آوری کرد. چیزی که از نظر این محقق بسیار جالب و مهم است.

 




 

 

محمد امین مرشدی بازدید : 20 یکشنبه 28 آبان 1391 نظرات (0)

 

 ستاره‌شناسان ناسا در جدیدترین دستاورد خود از کشف دورترین جسم جهان توسط تلسکوپ‌های فضایی اسپیتزر و هابل خبر داده‌اند. این جسم در حقیقت یک کهکشان موسوم به MACS0647-JD در فاصله 13.3 میلیارد سال نوری از زمین بوده که تنها توسط یک عدسی نسبتهای میان‌کهکشانی قابل مشاهده است.  نور این کهکشان جوان که بسیار کوچکتر از راه شیری بوده، از 420 میلیون سال پس از انفجار بزرگ باقی مانده، از این رو می‌تواند یک دیدگاه ارزشمند را از ذات جهان اولیه عرضه کند.این کهکشان کوچک کمتر از 600 سال نوری گسترده است؛ در حالیکه کهکشان راه شیری 150 هزار سال نوری وسعت دارد.به اعتقاد ستاره‌شناسان، احتمالا این کهکشان در طول زمان با کهکشانهای کوچک دیگر ادغام می‌شود.

MACS0647-JD بطور غیرمستقیم توسط هابل مشاهده شده، چراکه نور آن بسیار ضعیف است. بین این کهکشان و زمین در فاصله 5.6 میلیارد سال نوری یک خوشه کهکشانی موسوم به MACS J0647+7015 وجود داشته که بیشتر از ماده تاریک ساخته شده است.این خوشه به قدری بزرگ بوده که می‌تواند نور را در اطراف خود خم کرده و مانند یک عدسی گرانشی با قطر میلیونها سال نوری عمل کند.نور به دست آمده از این عدسی ابتدا توسط هابل مشاهده شده و سپس مشاهدات اسپیتزر نیز آنرا تائید کرد.این عنوان پیش از این به کهکشان SXDF-NB1006-2 در فاصله 12.91 میلیارد سال نوری از زمین اختصاص داشت که توسط تلسکوپهای سوبارو و کک در هاوایی شناسایی شده بود.

جزئیات این اکتشاف در مجله Astrophysical منتشر شده است.


تعداد صفحات : 2

اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نظرسنجی
    آیا این وبلاگ مورد پسند شما واقع شد؟
    بیو گرافی مدیر وبلاگ

    با سلام خدمت بازديد کنندگان عزيز,من محمدامين مرشدي,دانش آموز پايه سوم رياضي دبيرستان دهخدا در استان البرز هستم واميدوارم که اين وبلاگ مورد پسند شما واقع شود.با آرزوي موفقيت براي شما عزيزان! 

    آمار سایت
  • کل مطالب : 42
  • کل نظرات : 1
  • افراد آنلاین : 1
  • تعداد اعضا : 1
  • آی پی امروز : 9
  • آی پی دیروز : 0
  • بازدید امروز : 13
  • باردید دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 19
  • بازدید ماه : 78
  • بازدید سال : 161
  • بازدید کلی : 2,838
  • کدهای اختصاصی

    تقویم شمسی

    پیج رنک

    اوقات شرعی



    

    mouse code

    

    مترجم سایت

    ابزار هدایت به بالای صفحه

    دریافت کد وضعيت آب و هوا